Delbakhte

کسی با محبوبی سر و سری داشت و همواره می خواست که محبوب با وی سخن گوید و او امتنا می کرد.

عاشق دلباخته سخت درمانده و گرفتار وی بود و در آرزوی سخن گفتن با او.

دانست که او را به گوهر میلی مفرط است.

هرچه داشت به یک دانه جواهر پرقیمت بداد و بیاورد و در برابر او سنگی بر آن نهاد تا بشکند.

معشوقه طاقت نیاورد که بر شکستن آن صبر کند.

گفت: ای بیچاره چه می کنی ؟

گفت : آن می کنم تا تو گویی چه می کنی ؟!