امروزه تنبیه در تمام صورتهایش، اعم از به پشت بچه زدن(که به بچهها یاد میدهد مشکلاتشان را با خشونت حل کنند) تا محروم کردن و حبس کردن و محدود کردن، محکوم به شکست است. بچههای تنبیه شده معمولا دیگران را تنبیه میکنند یا آبزیرکاه و فریبکار میشوند.
معمولا پدر و مادرهای ناکام و عصبانی فرزند خود را تنبیه میکنند. عصبانیت در بچهها رعب و وحشت ایجاد میکند، نافرمانی و انتقامجویی آنان را تشدید میکند و به آنها یاد میدهد تا از دست آنها عصبانی نشدهاند، همکاری نکنند. همکاری ناشی از تنبیه، عمر کوتاهی دارد.
برخی از والدین هم به پاداشها متکی میشوند. ولی پاداش هم اشکالاتی دارد.
بقیه رو در کتاب مدیریت عصبانیت برای خانواده ها از گری مكى ، استیون_ميبل بخونید گشاد بازی تعطیل.
ده کیلومتر کله صبح دویدم الان رو مبل ولوام . جونم در اومد.
تاوان ...برچسب : نویسنده : imehdisantiagoe بازدید : 83