تاوان

همیشه به این فکر میکردم که چرا ولنتاین باید اینطوری باشه؟! یعنی یه سری آدم از روی چشم و هم چشمی و اینکه خودشونو نشون بدن یه سری مراسما برگزار میکنن و کادو های آنچنانی میدن که گاهی اوقات در توان خودشون هم نیست!همیشه به این فکر میکردم که چرا ما واسه واژه ی عشق مراسمی به اسم ولنتاین داریم و آیا تو اون روز واقعا عاشقیم؟! یا میخوایم ادای عاشقا رو در بیاریم؟! همیشه به این فکر میکردم که چرا نباید کادوی ولنتاینمون یه بوسه از ته دل باشه یا اینکه تو اون روز به جای دادن هدیه های رنگارنگ بیایم دستای همدیگه رو بگیریم و به همدیگه قول بدیم که سال بعد همین روز بازم با هم باشیم!!به خدا بودنامون ارزشش از هر کادویی بالا تره!بیایم قدر این بودنا رو بدونیم قبل از اینکه دیر بشه!!  , ...ادامه مطلب

  مردها که خسته مي شوند،مثلِ ما زن ها،نه لاکِ ناخنشان رنگ پریده مي شود،نه رژِشان کمرنگ و بي روح،نه لباس پوشیدنشان ساده وشلخته،نه حالِ پریشانشان را با ظرف شستن مي شويند،نه با آشپزی و پختنِ غذاهای جورواجور حَلّش مي کنند،نه با نقّاشي،رَسمش مي کنند،نه با حرف زدن با صمیمي ترین دوستشان سبک مي شود،نه با تابيدنِ موهایشان دلتنگیشان را دَرهم گره میزنند و سَرش را کور مي كنند،نه شب ها هندزفری میگذارند و با آهنگِ آشنايي ساعت ها گریه مي کنند،میداني؛مردها خیلي مظلومند،خسته که مي شوند،از همه جا که ميبُرند،گریه نمیکنند،داد نمي زنند،بغضي خُفته راهِ گلویشان را ميبندد،سکوت مي شود تمامِ کلامشان،تمام ِدردشان را تويِ دلشان چال ميكنند،گاهي هم رويِ كاغذ مياورند و تنهایِشان را با فنجاني قهوه يِ تلخ تقسیم مي کنند،دیگر نه ته ریش نمي گذارند و نه حوصله اصلاحِ صورتشان را دارند،لبِ آستینشان را تا نمي زنند،عطرِ تلخ و گرمِ همیشگیِشان سرد مي شود،وسیله يِ حمل و نقلشان مي شود پاهایشان،نه تاکسي،نه اتوبوس،نه مترو هيچكدام تسكين نمي دهند كلافگيِشان را،دستِشان را در جیب میبَرند و قدم پشتِ قدم،تنها و بي مقصد،هِي راه ميروند و سی,عاشق این متنم ...ادامه مطلب